Crkve

Prva katolička crkva u Novom Sadu iz prvih decenija XVIII veka bila je skromna, privremena građevina, koja je 1742. porušena. Na istom mestu izgrađena je nova. Posle pada Beograda u turske ruke 1739. ovamo se doselilo mnogo imućnih katolika, kojima je posao dobro išao, pa su uskoro mogli da odvajaju i za gradnju crkve. Katolički nadbiskup Gabor Patačić osvetio je novu crkvu 1742. godine.

Prve porodice slovačko-evangelističke veroispovesti doselile su se u Novi Sad na samom početku XIX veka. Priprema oko zidanja njihovog hrama dugo je trajala. Kasnije je Magistrat odredio lokaciju (Senjska pijaca) na kojoj će se zidati. Kao zaslužni graditelj ove crkve pominje se Jozef Cocek, u istoriji graditeljstva u Novom Sadu veoma poznat. Crkva je završena 1886. Stilske odlike crkve su eklektičke s težištem na klasicističkim elementima. Zidanu ogradu projektovao je graditelj Martin Sotić 1901.

Prve porodice reformatorsko-kalvinističke veroispovesti doselile su se u Novi Sad krajem XVIII veka i u prve dve decenije XIX veka. Odmah su izgradili svoj hram, koji je znatno stradao u Buni 1849. Tek 1864. grade novi hram. Današnja Reformatorska crkva u Šafarikovoj ulici izgrađena je 1865. u neogotičkom stilu po projektu poznatog novosadskog graditenja Georga Molnara. Osvetio ju je biskup Pavle Terek. Enterijer je prostran i može da primi 650 vernika. Na istočnoj strani broda crkve smešten je hor sa
orguljama.
 

Grkokatolička crkva u Novom Sadu, čiji su vernici većina varoških Rusina, nalazi se na uglu ulice Svetozara Miletića i Jovana Subotića u malenoj porti. Izgrađena je u  klasicističko-baroknom stilu, a posvećena je apostolima Petru i Pavlu. Podignuta je 1822. godine na tesnoj površini, tako da se ulazi u nju skoro iz same ulice. Za ikonostas se pretpostavlјa da je delo Arse Teodorovića ili Ivana Ivanića. U Buni, prilikom bombardovanja 1849. godine pukom srećom nije stradala jer ju zaobišla vatrena stihija kao i kanonada sa Tvrđave.